Friday, July 29, 2011

Καβούρια και θαλασσινά / Joe's Crab Shack (Pittsburgh, PA)


Ντίαρι Ντάιαρι,

η νέα μου αδυναμία από τότε που ήρθα στην Αμερική είναι τα crabs. Κing crabs ή Snow crabs. Και άλλα να'ναι δεν έχω πρόβλημα. Έχω κόλλημα! Το κρέας τους είναι πιο νόστιμο από τον αστακό! Τα συνοδεύουν και με ένα κολασμένο clarified βούτυρο και δεν μπορείς παρά να κολλήσεις τρελά με τα crabs...

By the way, εδώ στην Αμερική το ίδιο κολασμένο βούτυρο το περιχύνεις πάνω στα pop corn στο σινεμά. Και είναι ικανό να σε βγάλει από την αίθουσα στη μέση της ταινίας για να πας να ξαναβάλεις.

Στο Pittsburgh λοιπόν, πήγαμε στου Joe :)
Αλυσίδα με θαλασσινά...
Όμορφο μαγαζί, με άκρως θαλασσινό theme, υπερφορτωμένο με διάφορα αντικείμενα παντού...


Στην αρχή μας έφεραν τα κουβαδάκια μας για τα τσόφλια, ένα ρολό κουζίνας για το πασάλειμμα...


Τα σύνεργα για την εγχείρηση και μια σαλιάρα που δίνουν πάντα στα θαλασσινά...

Ξεκινήσαμε με τηγανητά καλαμαράκια που μας αρέσουν πολύ επειδή στο σπίτι δεν τα φτιάχουμε. Εδώ τα συνοδεύουν πάντα με μια κόκκινη σάλτσα, πολύ νόστιμη. Αλλά εγώ πάντα προτιμώ μόνο το λεμονάκι...


Και ήρθε ο δικός μου κουβάς! King crabs και αστακός. Πατάτες και καλαμπόκι στο βάθος του κουβά... Δεν έχω λόγια! Μιαμ μιαμ!

Για crabs και γαρίδες σαγανάκι μπορώ να πασαλειφτώ μέχρι τον σβέρκο, δεν με νοιάζει!
Και το λέει αυτό άνθρωπος που για να φάει παϊδάκια πρέπει να τον ταΐζουν στο στόμα! (I know, απαράδεκτη).



Να και ο κουβάς του Bill, ο οποίος έκανε κυρίως focus σε scallops (χτένια) και oysters (στρείδια). Το decor με το διχτάκι με τρελαίνει!



Αυτά λοιπόν από Pitt. Ένα μόνο post μου μένει από το ταξίδι μας στο Pittsburgh, που είναι και το καλύτερο γιατι φτιάχτηκε με πολλή αγάπη!

Άντε και μετά θα επανέλθω με την καλοκαιρινή ΝΥ και με διάφορα καλούδια που έχω φτιάξει τόσο καιρό αλλά δεν έχω προλάβει να ανεβάσω!

Φιλάκια!
Γιορς

Wednesday, July 20, 2011

Hotcakes at Pamela's diner (Pittsburgh, PA)


Ντίαρ Ντάιαρι,

και το οδοιπορικό στο Pittsburgh συνεχίζεται!

Pamela's. The best breakfast in Pittsburgh.
Έτσι διαφημίζεται.

Είναι ένα diner που φημίζεται για τα hotcakes: crepe-style pancakes. Δηλαδή pancakes διπλωμένα και γεμισμένα σαν κρέπες. Παχυντικά παχυντικά! Και νόστιμα βέβαια.

Το diner γενικά είναι πιο πάνω από ένα fast food και πιο κάτω από ένα εστιατόριο. Βρίσκεται κάπου στη μέση. Είναι οικονομικό και νομίζω αντικατοπτρίζει την απόλυτη αμερικανιά.
Έχει κυρίως booths για να καθίσεις (πλαστικοποιημένους χρωματιστούς μικρούς καναπέδες), και μέσα είναι πολύ λαμέ. Αστραφτερά σκαμπό, πάγκοι που γυαλίζουν, και στους τοίχους μπορείς να δεις διάφορα αντικείμενα κρεμασμένα.
Το σωστό diner, το diner που σέβεται τον εαυτό του, το diner που θα το βρεις στην "μέσα" Αμερική (όχι ΝΥ), οφείλει να έχει και Juke Box.
Θυμάστε το Peach Pitt που μαζευόταν η παρέα του Beverly Hills 90210? Ε αυτό είναι τυπικό diner.

Το Pamela's λοιπόν είχε στους τοίχους κρεμασμένα άπειρα επιτραπέζια! Παιχνίδια που τα έβλεπες και σε γυρνούσαν πίιιιισω...
Πολύ μας άρεσε το περιβάλλον, ήταν προφανώς "παιχνιδιάρικο", και πολύ χρωματιστό.


Λόγω της ημέρας (4th of July), ήταν γεμάτο από κόσμο, και η αναμονή για να βρεις τραπέζι ήταν γύρω στο 20λεπτο.

Τα hotcakes ήταν χοντρούλικα όπως είναι κανονικά τα pancakes, και λίγο παραπάνω τηγανισμένα από όσο έχουμε συνηθίσει. Ήταν όμως νόστιμα.

To ένα που δoκιμάσαμε ήταν:

Chocolate Chip Banana Hotcakes
Our crepe hotcakes stuffed with chocolate chips, bananas and whipped cream



To άλλο που πήραμε ήταν:
Strawberry Hotcakes
2 of our crepe hotcakes stuffed with fresh strawberries, brown sugar, sour cream and topped with whipped cream



Δυνατό πρωινό!
Ειδικά αν σκεφτείς ότι είχαμε πάρει και το "The morning after" breakfast (απίστευτο όνομα, δεν είναι?), με αυγά, ham, λουκάνικα, bacon...

Τα credits πάνε στην Jill, την καταπληκτική γυναίκα του φίλου μας, που μας το είπε.
Respect και στο Pamela's για τον ζωγραφισμένο στον τοίχο John Lennon, και το φανταστικό κόμικ δίπλα.

Γιορς

Monday, July 18, 2011

Brunch at Grand Concourse (Pittsburgh, PA)


Ντίαρι Ντάιαρι,

πριν μερικές μέρες πήγαμε στο Pittsburgh, μια πόλη στο state της Philadelphia, που μένει ο φίλος μας ο Νεκτάριος. Περάσαμε πάρα πολύ όμορφα και χαρήκαμε πολύ που τον είδαμε με την οικογένειά του! Είχαμε και την ευκαιρία τις μέρες που είμασταν εκεί να γυρίσουμε την πόλη, γνωστή και ως "the City of Bridges" (446 γέφυρες!) ή "the Steel city" επειδή παλιά είχε τεράστια βιομηχανία ατσαλιού.

Πάμε τώρα στα φαγητά.
Κυριακή = μέρα για brunch.

Έψαξα για "best brunch in Pittsburgh" και το πρώτο που μου έβγαλε ήταν το Grand Concourse, στο Station Square.

O χώρος είναι παλιός σιδηροδρομικός σταθμός, πανέμορφα διατηρημένος, που έχει μετατραπεί σε εστιατόριο.

Μοιάζει με το Grand Central της Νέας Υόρκης, που είναι πολύ όμορφο κτίριο, ήταν πολύ μικρότερο βέβαια. Ήταν πολύ όμορφα γιατί μπορούσες να φανταστείς κόσμο να πηγαινοέρχεται, ελεγκτές, βαλίτσες, αγκαλιές, χαρές, ήταν σαν να έμπαινες για λίγο σε εκείνη την εποχή.





Κάθε Κυριακή, το Grand Concourse προσφέρει έναν τεράστιο μπουφέ, all you can eat. Δηλαδή τρώς μέχρι να σκάσεις! Τι καταλληλότερο?

Είχε έναν μπουφέ μόνο με τυριά, βούτυρα και bagels, έναν άλλον με ομελέτες, λουκάνικα, bacon, φιλέτο κοτόπουλο, μακαρόνια αλά κρεμ, και πολλά ακόμα που δεν θυμάμαι.

Πιο πέρα είχε έναν μπουφέ με κρέατα, έναν σερβιτόρο που έκοβε μπροστά σου παϊδάκια και φέτες από χοιρινό, και έναν μπουφέ γεμάτο με σαλάτες.

Δίπλα από το κρέατα είχε τα θαλασσινά... Γαρίδες, στείδια, σολωμό, sea bass και πολλά που δεν θυμάμαι!


 

 


Πολύ ωραία όλα, νόστιμα και εντυπωσιακά.
Πάμε τώρα στα γλυκά!!!

Ένας μπουφές με παστάκια, μίνι cheesecakes, μπισκότα και τούρτες.
Άλλος ένας με μηλόπιτες, pudding, βάφλες...



Πιο δίπλα ήταν ένα stand με μια κοπέλα που μας έφτιαχνε banana foster, ένα γλυκό με καταγωγή από τη Νέα Ορλεάνη, με μπανάνες, κανέλα, μαύρη ζάχαρη, ρούμι, λικέρ, και παγωτό βανίλια. Όταν διάβαζα τα reviews για το εστιατόριο έλεγε να μην παραλείψει κανείς να δοκιμάσει το banana foster που είναι εξαιρετικό. Έτσι κι εμείς το τιμήσαμε! Στις φωτογραφίες παρακάτω φαίνεται όταν το μαγειρεύουν σε μια μεγάλη κατσαρόλα. Το σερβίρουν σε ένα μπολάκι, με μια μπάλα παγωτό βανίλια. Είναι πολύ νόστιμο γλυκό! Σε μια κουταλιά νιώθεις να πίνεις μια σούπα από ρούμι και μπανάνα, ενώ τελευταία στιγμή αισθάνεσαι και το λιωμένο παγωτό! Φανταστικό!
 


Και το καλύτερο όλων!
Ο καλύτερος λουκουμάς που έχω φάει ποτέ!
Φρέσκος, φτιαγμένος λίγα δευτερόλεπτα πριν ακουμπήσει στο πιάτο μου! Είναι τόσο φρέσκος που σπάει στα χέρια σου...

Λιγουρεύτηκα τώρα που το θυμήθηκα!
Να, δείτε την πορεία ενός λουκουμά (καλά εντάξει, donut...), στην αυτόματη μηχανή που τα έφτιαχνε μπροστά μας.

Πλατς! Πέφτει η ζύμη μέσα στο καυτό λάδι.
Οδεύει, αργά αργά, προς το να το πάρει η προπέλα, και να το γυρίσει και απ'την άλλη...


Άλλο ένα πλατς! Γύρισε κι από την άλλη. Και δες χρώμα που πήρε!


Έτοιμο, κι από την άλλη... Δρόμο προς την έξοδο....



Kαι τέλος ένα overview όλων των γλυκών πάνω στο τραπέζι μας...
Ε δεν τα φάγαμε όλα, τα δοκιμάσαμε όμως :)

Γιορς

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...