Thursday, September 13, 2012

Keens steakhouse, NYC




Ντίαρ Ντάιαρι,

ελπίζω να βρω χρόνο τις επόμενες εβδομάδες και να σας δείξω όοοοολα όσα κάνουμε, όοοοοπου έχουμε πάει, όοοτι έχουμε δει τόσες ημέρες με την αδερφή μου!
Δύσκολο task, αλλά θα προσπαθήσω με λίγες αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες να σας κάνω μια βόλτα.

Για σήμερα σας έχω κάτι πολύ καλό.
Εξαιρετικό.
Must.
Steakhouse.
Από αυτά που ακούς ότι υπάρχουν στην Αμερική και λες, είναι υπερβολές.
Δεν είναι! Υπάρχουν πολλά steakhouses, κάποια περισσότερα φημισμένα, με ιστορία, με υποχρεωτική κράτηση για τραπέζι πολύ καιρό πριν, με κρέατα ακριβά που αξίζουν σίγουρα τα λεφτά τους.

Χτες βράδυ λοιπόν πήγαμε σε ένα από αυτά. Το Keens.
Βρίσκεται σε κεντρικό σημείο του Manhattan, και ο Βασίλης που είχε πάει μια φορά παλιότερα είπε πως είναι must.

Λειτουργεί περισσότερο από έναν αιώνα (τα τελευταία 127 χρόνια) και φημίζεται για το εξαιρετικό του κρέας ασφαλώς, αλλά και για την μεγαλύτερη συλλογή στον κόσμο από churchwarden pipes που διακοσμούν όλο το μαγαζί!

Αρχικά το Keens ήταν gentlemens-only και αριθμούσε γύρω στα 90,000 μέλη. Πήγαιναν να καπνίσουν και να φάνε καλά. (Ζωάρα...)

Το 1905, μια ηθοποιός τους μήνυσε και από τότε είναι ανοικτό για άντρες και γυναίκες. (Τα'θελε ο πωπός τους)

Είναι το μόνο κτίριο που σώζεται από εκείνη την εποχή στην περιοχή Theater District της Herald Square.

Κοιτάζοντας ψηλά βλέπεις όλο το ταβάνι γεμάτο από τις παλιές παραδοσιακές πίπες.


Όλη η διακόσμηση είναι καταπληκτική. 

Στους τοίχους υπάρχουν παλιά πορτρέτα, εξώφυλλα εφημερίδων της εποχής, προγράμματα των θεατρικών παραστάσεων που παίζονταν τριγύρω, ένα σωρό πράγματα που σε κάνουν να χαζεύεις...

Και οι απλίκες με το χαμηλό φωτισμό σε μεταφέρουν λίιιιγο στη Νέα Υόρκη του 1900...

Ειδικά αν σκεφτείς πώς εκεί πήγαινε συχνά ο Teddy Roosevelt. Απίστευτο.






Σε ειδική προθήκη στην είσοδο βρίσκονται διακοσμημένες οι πίπες γνωστών μελών όπως του  Roosevelt, του αμερικανού στρατηγού Douglas MacArthur, του αμερικανού κωμικού Will Rogers, και του μπειζμπολίστα Babe Ruth.



Και τα φαγητά...

Ό,τι έχει ένα κλασικό αμερικάνικο steakhouse.

  • Χοντροκομμένο καπνιστό bacon. Κάτι ανάμεσα σε κρατσανιστό-καπνιστό-λουκούμι. Τι λέω?



  • Maryland Crab cakes. Φανταστικές καβουρο-κροκέτες. Αν πάνε με τα κρεατικά?? Ουου... μη συζητάτε!


Μέχρι και οι σαλάτες που συνόδευαν τα ορεκτικά είχαν απίστευτη γεύση...

Δοκιμάσαμε Filet mignon, Sirloin steak και Chateaubriand steak. Το τελευταίο ειδικά δύσκολα το πετυχαίνεις σε μενού και πρόκειται για ένα χοντρό κομμάτι από terderloin που φημολογείται ότι ετοίμασε προσωπικός σεφ στον François-René de Chateaubriand, έναν διπλωμάτη του Ναπολέοντα.


Έφτασε πάνω σε ένα κομμάτι ξύλο, ψημένο μέτρια και ζουμερό στη μέση, συνοδευόμενο από τρεις σαλτσες: σάλτσα κρασιού, bernaise, και σάλτσα μανιταριών.
Ειδικά οι 2 τελευταίες τα έσπαγαν άσχημα!


Ίσως το καλύτερο ψητό κρέας που έχω δοκιμάσει ποτέ. Ενθουσιάστηκα πάρα πολύ, παρότι έχω πάει 2 φορές στο Peter Luger, που υποτίθεται πώς είναι το καλύτερο steakhouse και παίρνει βραβεύσεις κάθε χρόνο...

Και στο τέλος...


The bad news!
Aka, ο λογαριασμός!
Πετυχημένος ο τίτλος που προμήνυε την αποδειξούλα!

Η μαμά (πρωτεργάτισσα) και ο μπαμπάς φρόντισαν να κεράσουν τα κορίτσια και τ'αγόρια τους, έστω και από μακριά.
Συγκινητικό, αλλά επιφυλάσσομαι για όταν θα έρθουν (αν και τον μπαμπά θα τον πάρω μάλλον σηκωτό γιατί μου κάνει τσαλίμια...)

Σας φιλώ και στο μέλλον θα επανέλθω πιο φανατικά.

Γιορς,
Τζενούλα

27 comments:

  1. Τζένη, ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό το steakhouse!! Με εντυπωσίασε! Και από ότι μας περιγράφεις, το φαγητό του, είναι εξαιρετικό. Ένα από τα καλά της Νέας Υόρκης, από όσο γνωρίζω και από τα ξεδέλφια μου, είναι ότι μπορείς να βρεις ότι θέλεις, σε ότι επίπεδο θέλεις. Εσύ έχεις ίδια εμπειρία και το γνωρίζεις από πρώτο χέρι. Περιμένουμε και άλλες παρόμοιες αναρτήσεις.
    Καλή σου ημέρα.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Όπως το λες Ειρήνη, ό,τι θέλεις όπως το θέλεις μπορείς να το βρεις εδώ! Σε χαιρετώ!

      Delete
  2. Τι μας κάνεις!! Τι μας κάνεις!!! Ατμοσφαιρικότατο όντως!!! Τέλειο πρέπει να ήταν!!! Να είναι καλά ο μπαμπάς και η μαμά λοιπόν για το κέρασμα!!! Καλημέρα!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Να'σαι καλά Έφη μου! Σε φιλώ!

      Delete
  3. Πολύ ατμοσφαιρικό και προσεγμένο μαγαζί! Και από τη στιγμή που έχει και εξαιρετικό φαγητό, άντε χαλάλι του τα "κακά μαντάτα"!
    Φιλιά

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γειά σου Ερμιόνη μου! Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου!

      Delete
  4. Ωραίο ντεκόρ Τζένη μου, αλλά κάπως καταθλiπτικό καλή μου και σαφώς gentlemens-only :-)))
    Τα "κακά μαντάτα" δείχνουν τουλάχιστον πως υπάρχει αίσθηση του χιούμορ :-)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαχα, ναι ήταν πολύ σκοτεινό! Είχε πλάκα! Φιλιά Πηνελόπη μου!

      Delete
  5. Αχ τέλειο τέλειο, πραγματικά απίστευτο, τόση ιστορία σε ενα steak house! Πολύ χαιρομαι που πήγες και μας το έδειξες και να είναι καλά οι γονείς γιατι έστω μια φορά στο τόσο πρέπει να πηγαίνουμε σε τέτοια μέρη, ατμοσφαιρικά με συσσωρευμένη ενέργεια. Φιλιά πολλά!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μια στο τόσο Έρη μου, δεν είναι για πιο συχνα! Σε φιλώ!

      Delete
  6. Μπράβο Τζενούλα που το χάρηκες και που το μοιράστηκες μαζί μας!
    Τι τρυφερή η χειρονομία του μπαμπά και της μαμάς, με συγκίνησε πολύ!
    Φιλιά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σε ευχαριστώ Έλενά μου! Φιλιά!

      Delete
  7. Πολύ ενδιαφέρον φαίνεται αυτό το steakhouse Τζένη και μ' αρέσει ιδιαίτερα η ιστορία του.
    Πολύ λαχταριστά τα πιάτα που φάγατε! θα περιμένω και τις επόμενες αναρτήσεις σου! Φιλιά πολλά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Άσε Μάγδα μου τώρα τελευταία έχω κολλήσει και ψάχνω να βρω κάποια ιστορία σε αυτή τη χώρα! Σε φιλώ!

      Delete
  8. μ'αρέσουν αυτές οι αναρτήσεις!!!!

    ReplyDelete
  9. Ιδιαίτερο και ατμοσφαιρικό, με εξαιρετικά κρέατα!
    Τι μου θύμισες !...... χαίρομαι που το ευχαριστηθήκατε με την αδελφούλα σου.
    Να τη χαρείς

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μη μου πεις πως έχεις έρθει! Πες πες!

      Delete
  10. Τζένη,
    βρήκες το ευαίσθητο σημείο μου...
    λατρεύω αυτά τα μαγαζιά με την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που δεν έχουν καμία σχέση με σίδερα,γυαλιά και τσιμέντα...
    Δεν θα σταθώ στο μενού - δεν έχω καμία αμφιβολία πως θα ήταν εξαιρετικό - αλλά στη διακόσμηση και ειδικά βέβαια στη συλλογή από πίπες...
    υπέροχο μαγαζί,γεμάτο ιστορία...!!!
    ευχαριστούμε που το μοιράστηκες....-:))

    ReplyDelete
    Replies
    1. Να'σαι καλά Βιβή μου! Χαίρομαι να μοιράζομαι ωραίες εμπειρίες και εικόνες! Σε φιλώ!

      Delete
  11. Τζένη μου υπέροχα διακοσμημένο μέρος και πολύ πολύ ατμοσφαιρικό και εντυπωσιακό! Το μενού φανταστικό ...όσο για το λογαριασμό ...μην το σκέφτεσαι!! Κάποια πράγματα αξίζουν τα χρήματά τους!
    Καλά να περνάτε!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Να'σαι καλά Κική μου! Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου!

      Delete
  12. Θέλω πάντα να σας βλέπω καλά,χαρούμενες και χαμογελαστές!το κέρασμα ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω για σας............και φρόντισε να ξετρυπώνεις καινούργια στέκια......γιατί θα έρθω και θα τρέχουμε πάλι και δεν θα ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ!!!!!!!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μη συζητάς! Δεν προλαβαίιιιιιινω!

      Delete
  13. Γεια σου Τζένη,πολύ όμορφη ατμόσφαιρα στο steakhouse! Όσο για το γεύμα, ακόμα κι εγώ, που δεν τα πάω πολύ καλά με το κρέας,ΞΕΛΙΓΩΘΗΚΑ!!Δυστυχώς στο ταξίδι μας τον Αύγουστο είχαμε πρόγραμμα να δούμε τόσα μέρη που δε μας έμεινε χρόνος να φάμε κάπου καλά..Σημειώνω όμως τη σημερινή σου εμπειρία για μελλοντική επίσκεψη..Εύχομαι να περάσετε καλά σ'όλες σας τις εξόδους και να μας δείξεις πολλές φωτογραφίες! Καλό Σ/Κ,φιλιά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Με το καλό να ξανάρθεις (και να με ενημερώσεις)! Σε φιλώ!

      Delete
  14. Ναι έχω έρθει..... για αυτό και η χαρά!

    ReplyDelete

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...