Café gourmands

Ντίαρ Ντάιαρι,

σήμερα θα σας πω δύο ιστορίες και δύο συνταγές.

Όλα τα συνδέει η νέα γαλλική μόδα!

Ιστορία 1

------------

Το χειμώνα βρεθήκαμε με την αδερφούλα μου στο Λονδίνο. Εκείνη "πετάχτηκε" από Παρίσι κι εγώ "πετάχτηκα" από Νέα Υόρκη. 

Μα γιατί να μην υπάρχει ένα νησί στη μέση του Ατλαντικού?

Με είχε προετοιμάσει να έχω λίγο χώρο στη βαλίτσα για ένα δεματάκι που θα μου έδινε. Βόλεψε πολύ που της έδωσα το κουτί με τα πασχαλινά παπούτσια για το βαφτιστήρι να το πάει Ελλάδα, και έτσι ο χώρος που έμεινε ήταν ακριβώς για το καταπληκτικό της δώρο!

Ένα σετ με ramekin, μπολάκια, βαζάκια, muffinάκια, και σιλικονάτη φόρμα κουταλιών, πακέτο με ένα βιβλιαράκι συνταγών, για να φτιάχνεις Café gourmand!

Τι εστί Café gourmand?

Στα αγγλικά σημαίνει "greedy coffee", δηλαδή "άπληστο καφεδάκι"! Γιατί?

Τα περισσότερα εστιατόρια στη Γαλλία τα έχουν προσθέσει στον κατάλογό τους και μπορείς να τα παραγγείλεις στο τέλος του γεύματος.

Μαζί με τον καφέ λοιπόν, έρχονται και 2-3 ή καμιά φορά και περισσότερα μίνι γλυκάκια, όχι παραπάνω από 2 μπουκιές, κουταλιές ή πηρουνιές. Mίνι κρέμες, παστάκια, ταρτάκια, μους, ό,τι μπορεί να διανοηθεί κανείς, απλά σε σούπερ μίνι ποσότητα!

Η ιδέα και η "ανάγκη" για αυτό δημιουργήθηκε επειδή αρκετοί είναι διστακτικοί στο να παραγγείλουν ένα ολόκληρο γλυκό για διάφορους λόγους. Ποίος όμως αντιστέκεται σε δύο, μόνο δύο αθώες μπουκιές?

Κανείς! Κι έτσι όλοι τα παραγγέλνουν και δεν νιώθουν τύψεις ούτε για τις θερμίδες, ούτε για το κόστος.

Στην φωτογραφία παρακάτω είναι πραγματικά γλυκά-Café gourmand που δοκίμασε η αδερφή μου όταν πήγε ταξίδι στη Nantes στη Γαλλία!

Βλέπετε δίπλα από το εσπρεσσάκι μια μπουκιά μηλόπιτα, μια μικρή μους, μια μικρή creme brulee...

Θα μου πείτε, αν τα φάς όοοοολα αυτά, μάλλον ισοδυναμούν με ένα ολόκληρο γλυκό, άρα στα ίδια είμαστε θερμιδικά...

Δεν ξέρω αν αυτά είναι για έναν ή για δύο (Γιάννα για πες μας!). 

Για δύο άτομα εντάξει είναι νομίζω, ε?

Τι να σας πω πόση χαρά έκανα! Είναι τόσο μίνι, που μου θυμίζουν τα κουζινικά που είχα μικρή!
Με τις συνταγές που είχε το βιβλιαράκι ξετρελάθηκα, αλλά θα σας πω και δείξω περισσότερα μόλις:
(α) ξεσκονίσω τα γαλλικά μου για να μπορώ να διαβάσω τις συνταγές,
(β) αγοράσω φλόγιστρο!
Με πιάνετε για το τι θα ακολουθήσει ε ε?

Το κουτί με τα σκεύη το πρόσεχα σαν τα μάτια μου από τον Φλεβάρη.
Το άνοιγα, τα έβγαζα, τα κοίταζα, χάζευα τις φωτογραφίες των συνταγών, τα έβαζα μέσα και το έκλεινα. Σαν να μην ήμουν έτοιμη ακόμα. Μέχρι που φοβήθηκα μην τα σπάσω έτσι που κυκλοφορούσα με το κουτί αγκαλιά σε όλο το σπίτι, που το ανέβασα πάνω στο ντουλάπι, δίπλα από τα κρασιά.

Όλο έλεγα να ξεκινήσω τα φτιάχνω, μα κάπως κρατιόμουνα. Ξέρετε, ο καλλιτέχνης θέλει και την έμπνευσή του για να λειτουργήσει!

Ιστορία 2
------------
Όπως έχω πει και παλιότερα, νιώθω να μπορώ να πω πως έχω "φίλους" bloggers, κι ας μην τους έχω γνωρίσει από κοντά. Συγκεκριμένα έχω στο μυαλό μου κάποιους ανθρώπους που διαβάζω και συμπαθώ πολύ. Γιατί μέσα από αυτά που γράφουν είναι σαν να σου δίνουν λίγο από τον εαυτό τους, και αν βλέπεις να ταιριάζεις με αυτό, τότε τους κατατάσσεις σε μια ειδική κατηγορία. Ίσως το "φίλοι" να μην είναι δόκιμος όρος για την περίσταση, αλλά αυτό θα χρησιμοποιήσω γιατί έτσι το νιώθω.


Η Άρτεμης λοιπόν είναι σε αυτήν την κατηγορία. Την γνώρισα από το blog της, έφτιαξα τα καταπληκτικά ψωμάκια κολοκύθας που μας πρότεινε, ανταλλάξαμε 2-3 tweets, γίναμε και facebook friends.

Και βλέπω τις προάλλες στο status της ότι δεν θέλει να φύγει από τη Νέα Υόρκη!!!!!

Ορίστε?

Της στέλνω αμέσως μήνυμα. "Καλά, είσαι τρελό? Είσαι εδώ?"

Δεν χρειάστηκαν πολλά περισσότερα, την επόμενη μέρα τα λέγαμε πίνοντας White Chocolate martinis στο Schiller's.

Την παρα-επόμενη μέρα ήρθε σπίτι.
Και να πώς συνδέονται οι δύο ιστορίες: Ο καλλιτέχνης εμπνεύστηκε!

Θα ερχόταν μετά το μεσημέρι, οπότε δεν είχε νόημα να μαγειρέψω. Ένα γλυκάκι όμως ε...?

Ήταν ξαφνική η επίσκεψη και δεν είχα υλικά για να φτιάξω την τάρτα σοκολάτας που της αρέσει, ούτε το παγωτό για το οποίο είμαι περήφανη.

Πολύ εύκολα όμως έφτιαξα τα άπαιχτα brownies του καταπληκτικού Παρλιάρου.
Η συνταγή και η εκτέλεση από τον ίδιο είναι διαθέσιμη εδώ.

Οι φράουλες βυθισμένες σε λευκή σοκολάτα Godiva, με γεύση βανίλιας, δεν πέτυχαν όπως θα ήθελα. Ο συνδυασμός τους όμως γευστικά ήταν θεϊκός...

Οπότε περίσσεψε λιωμένη λευκή σοκολάτα (ένα το κρατούμενο), και ταίριαζαν απίστευτα με τις φράουλες (δύο τα κρατούμενα)!

Και ύστερα το βλέμμα μου ανεβαίνει πάνω στο ντουλάπι, εκεί δίπλα στα κρασιά...
Κατεβάζω το κουτί και βγάζω αποφασιστικά τα κίτρινα βαζάκια και τα χαμηλά πορτοκαλο-καφέ. Είχε έρθει η ώρα τους! (Άφησα μέσα τις muffinοθήκες και τα σκεπαστά με το καπάκι, για την επόμενη έμπνευση.)

Τα πλένω και ανοίγω το ψυγείο να βρω τι έχω...

Cafe gourmand 1: Cheesecake with blueberries and lime curd (για 4 mini μερίδες)

• 2 μπισκότα petit-beurre τριμμένα με το χέρι
• 2 κουταλιές σούπας fat free τυρί Φιλαδέλφεια
• 1 κουταλιά σούπας lime curd (ή μαρμελάδα λεμόνι ή σιρόπι από γλυκό κουταλιού που μας αρέσει)
• 2 κουταλιές σούπας ζάχαρη άχνη
• 2 blueberries
• λίγο ξύσμα από lime

• Μοιράζουμε το τριμμένο μπισκότο στα ποτηράκια.
• Σε ένα μπολ ανακατεύουμε πολύ καλά την άχνη, το τυρί, και το lime curd μέχρι να γίνει μια ομοιόμορφη κρέμα. 
• Μοιράζουμε ίσες ποσότητες από την κρέμα τυριού στα 4 σκεύη.
• Προσθέτουμε σε κάθε ποτηράκι 2 blueberries και ξύσμα από το πράσινο lime για λίγο χρώμα και άρωμα.

Cafe gourmand 2: White chocolate vanilla with strawberries  (για 4 mini μερίδες)

• 2 μπισκότα petit-beurre τριμμένα με το χέρι
• 50 γραμμάρια λευκή σοκολάτα με γεύση βανίλια, Godiva
• 1 μεγάλη φράουλα

• Μοιράζουμε το τριμμένο μπισκότο στα τέσσερα χαμηλά σκεύη.
• Λιώνουμε τη σοκολάτα και την περιχύνουμε ισόποσα στα μπολάκια.
• Κόβουμε τη φράουλα σε μικρά κομματάκια και τα στολίζουμε πάνω από τη σοκολάτα.

Η Άρτεμης μόλις τα είδε μπήκε αμέσως στο στοιχείο της, άρπαξε τη φωτογραφική που είχε σχεδόν συνέχεια περασμένη στο λαιμό, και φωτογράφισε ό,τι απολαμβάνετε σήμερα σε αυτό το ποστ!

Όλες οι φωτογραφίες είναι δικές της, γι'αυτό και φρόντισα να βάλω σε όλες το όνομά της.
Είμαι πολύ τυχερή γιατί μου έμαθε και μερικά φωτογραφικά κόλπα που ανυπομονώ να εφαρμόσω!

Εδώ την βλέπετε εν δράση, σκαρφαλωμένη στο παράθυρο να πετύχει την κατάλληλη γωνία!

Χαίρομαι που γνώρισα έναν άνθρωπο ήρεμο, μετριόφρων και πάνω απ'όλα χαρισματικό!
Περάσαμε πολύ όμορφα και επιβεβαιώθηκα που την έχω βάλει στην κατηγορία των blogο-φίλων μου!


Τα απολαύσαμε όοοοολα τα γλυκάκια μαζί με την όμορφη παρέα που είχαμε (και μας πείραζαν που λέγαμε τα "μαγειρικά" μας)!


Άρτεμη δώσαμε ραντεβού για τα Χριστούγεννα έτσι? ;)

Σας φιλώ,
Τζενούλα