Cobb salad

 

Ντίαρ Ντάιαρι, 

κάθε μεσημέρι στο lunch break μου παίρνω μια σαλάτα. Διαλέγω διάφορα υλικά κάθε φορά και δοκιμάζω νέους συνδυασμούς. Τώρα τελευταία έχω καταλήξει στο συνδυασμό: σπανάκι, blue cheese, μπέικον, ντομάτα, βραστό αυγό, κοτόπουλο και κρουτον. Βγαίνει πολύ δυναμική η σαλάτα και μπορεί να με κρατήσει όλη μέρα! 

Εκεί που περίμενα να μου την ετοιμάσουν μια μέρα παρατήρησα τα υλικά για την Cobb salad: ντομάτα, βραστό αυγό, κοτόπουλο, μπέικον, μαρούλι και αβοκάντο, όλα κομμένα σε κυβάκια. Μικρή η διαφορά στα υλικά από τη σαλάτα που παρήγγελνα.

Ένα βράδυ δοκίμασα να τη φτιάξω αφού είχα προμηθευτεί όλα τα απαραίτητα. 'Εκοψα σε κύβους τη ντομάτα και το αβοκάντο. Το αβοκάντο δεν το είχα χρησιμοποιήσει ξανά και μου άρεσε πολύ η μαλακή υφή του. Νομίζω πώς μπορεί κανείς να φτιάξει ωραία dips για κρακεράκια με το αβοκάντο. Λέω να πειραματιστώ κάποια στιγμή. Έκανα θρύμματα το blue cheese (gorgonzola συγκεκριμένα που μου αρέσει πολύ), έβρασα και ψιλόκοψα τα αυγά. Έψησα το κοτόπουλο και το μπέικον και τα έκοψα και αυτά σε κύβους. Τέλος αντί για μαρούλι που δεν είχα στο σπίτι, έβαλα φύλλα από σπανάκι για σαλάτα.

Τι έμεινε? Η συναρμολόγηση!! Το food styling είναι η αγαπημένη μου στιγμή μετά το μαγείρεμα και πριν το φαγητό! Και η cobb salab ενδείκνυται για αυτό! Βλέπεις το πιάτο σαν ένα άδειο χαρτί, παίρνεις τα γεμάτα έντονα χρώματα υλικά και συνδυάζεις! Ο τρόπος που σερβίρουν την cobb salad είναι βάζοντας το ένα υλικό δίπλα στο άλλο και όχι ανακατεμένα όπως σε όλες τις σαλάτες.
Από πάνω έριξα ένα μείγμα από ελαιόλαδο και μπαλσάμικο και ταίριαζε πάρα πολύ με όλα!

Η ιστορία της cobb salad μετράει πολλά χρόνια (από το '30) και ξεκίνησε από το Hollywood. Η celebrity λεπτομέρεια που έχω να σας δώσω είναι πως cobb salad τρώγανε καθημερινά η Courtney Cox, η Jennifer Aniston και η Lisa Kudrow (Μόνικα, Ρέιτσελ και Φοίβη) κατά τα γυρίσματα του σήριαλ FRIENDS. Και μάλιστα καθημέρινά για 10 ολόκληρα χρόνια! Τυχαίο που είναι 50 κιλά με το κρεβάτι τους? Δεν νομίζω!
Άντε μήπως δούμε κι εμείς μια άσπρη μέρα!

Γιορς

Παξιμάδια με μοτσαρέλα και προσούτο / Rusk with mozarella and prosciutto

Ντίαρ Ντάιαρι,

όσοι με γνωρίζουν ξέρουν τη μεγάλη αδυναμία που έχω στη φέτα! Σε κάθε της μορφή. Τυροκαυτερή, σαγανάκι, τυρόπιτα, τυροπιτάκια, στη σαλάτα, σε φαγητό, παντού! 'Εχω και μερικούς γευστικούς συνδυασμούς που θεωρώ αξεπέραστους, μεταξύ των οποίων φέτα και σαλαμάκι (αέρος)! Χρησιμοποιώ λοιπόν πάααααρα πολύ φέτα στα φαγητά, αλλά κυρίως τη καταναλώνω σκέτη, με λίγο ψωμί. Ευτυχώς -ξαναλέω- που είμαστε 20 λεπτά περίπου από την Αστόρια και παίρνω τις ανάλογες προμήθειες! Τον τελευταίο καιρό το έχω παρακάνει με το ντάκο. Ντάκος με ντοματούλα, φέτα -ασφαλώς-, ελίτσες, λαδάκι και ρίγανη: σταθερή αξία για γεύμα στη δουλειά ή και δείπνο! 

Την τελευταία φορά που πήγαμε για ψώνια στο ελληνικό σούπερ μάρκετ πήραμε μικρά παξιμάδια.  Επειδή είχα υπερβάλει με τη φέτα εκείνες τις μέρες, έφτιαξα κάτι που θα μπορούσε -λέω εγώ τώρα- να μου αντικαταστήσει το ντάκο.

So, χρειαζόμαστε:

• παξιμάδια
• ντομάτα κομμένη σε κύβους (ή ψιλοκομμένη όπως θέλουμε)
• τριμμένη μοτσαρέλα
• λίγες φέτες προσούτο
• λάδι
• αλάτι
• ρίγανη

 

Η συναρμολόγηση πολύ απλή. Βρέχουμε ελαφρά τα παξιμάδια, απλώνουμε πάνω τους τη ντομάτα και λίγο αλατάκι, μετά το τυρί και τέλος το προσούτο. Ύστερα λίγη ρίγανη και λαδάκι για να νοστιμέψει ακόμα περισσότερο! Και έτοιμο! Είναι ιδανικό ως σαλάτα, συνοδευτικό, ακόμα και finger food για πάρτυ! You like?

Γιορς

Λιγκουίνι με καπνιστό σολωμό, άνιθο και βότκα / Linguini with smoked salmon, vodka and dill

Ντίαρ Ντάιαρι,

ήταν σάββατο μεσημέρι και δεν είχα βγάλει τίποτα από την κατάψυξη... Οπότε έψαχνα να βρω τι συνδυασμό διαθέσιμων υλικών θα κάνω για να μαγειρέψω! Μου έδωσαν τη λύση οι φέτες καπνιστού σολωμού που είχα στο ψυγείο! Έφτιαξα λοιπόν μια πανεύκολη και πολύ νόστιμη συνταγή. Και πάνω απ'όλα χορταστική (για ποιόν χτυπάει η καμπάνα?)

Χρειαζόμαστε:

• φέτες καπνιστού σολωμού
• ένα πακέτο λιγκουίνι
• κρέμα γάλακτος
• λίγο βούτυρο
• παρμεζάνα
• άνιθο
• βότκα

Σε ένα βαθύ τηγάνι βάζουμε το βούτυρο να λιώσει. Στη συνέχεια ρίχνουμε τον σολωμό που πρώτα έχουμε κόψει σε μικρά κομμάτια (περίπου 3-4 εκατοστά). Ανακατεύουμε απαλά για να μη διαλυθεί ο σολωμός και σβήνουμε με βότκα - όχι πολύ, ένα σφηνάκι! Παλιότερα το είχα δοκιμάσει και με κρασί. Νομίζω όμως πως με τη βότκα πήρε πιο ωραία γεύση και άρωμα! Προσθέτουμε λίγη κρέμα γάλακτος (μισό ή ένα ποτηράκι του κρασιού) και άνιθο και αφήνουμε να δέσει η σάλτσα. Αν είναι αραιή τότε δένουμε με 1-2 κουταλάκια κορν φλαουρ.

Στο μεταξύ βράζουμε τα μακαρόνια... Σουρώνουμε, τα γυρίζουμε στην κατσαρόλα τους και περιχύνουμε με τη σάλτσα που ετοιμάσαμε! Σερβίρουμε με τριμμένη παρμεζάνα, λίγο πιπέρι και άνιθο. Εγγυώμαι ότι είναι τέλεια!

Γιορς

 

πσ. Στα μισά θυμήθηκα πως δεν είχα κρέμα γάλακτος! Μπήκα ιντερνετ και βρήκα μια συνταγή για εύκολη κρέμα γάλακτος στην οποία πρώτα ζεσταίνεις γάλα και βούτυρο. Δεν θυμάμαι αναλογίες που έλεγαν, εγώ έκανα πάλι τα δικά μου και έβαλα γάλα 1% (περίπου 1 ποτήρι) και 2 κουταλιές της σούπας βούτυρο. Μετά το χτυπάς στο μιξερ ή στο μπλέντερ, ό,τι έχει ο καθένας, συνεχόμενα για 3-4 λεπτά. Το βάζεις αμέσως ψυγείο για να σφίξει για λίγη ώρα και μετά το χρησιμοποιείς όπου θες! Εντάξει δε χτυπάς και σαντιγί με αυτό, μοιάζει περισότερο όμως με αυτό που εδώ λένε half-and-half milk και το βάζουν στον καφέ.

 

Ρύζι basmati με αμύγδαλο και πορτοκάλι / Basmati rice with almond and orange

Ντίαρ Ντάιαρι,

σας είχα υποσχεθεί ρυζάκι, σωστά? Σωστά. Λοιπόν, από τότε που πήγα πρώτη φορά στο Persepolis, ένα πέρσικο (ιρανικό) εστιατόριο πολύ γνωστό εδώ στη Νέα Υόρκη, δεν μπορώ να ξεπεράσω το ρύζι που δοκίμασα...

Όποιο άλλο ρύζι και να φάω μου φαίνεται άγευστο, άχρωμο, άοσμο και χάλια! Τα standards ανέβηκαν πάρα πολύ μετά από εκείνο... Ήταν τόσο γευστικό, σπιρωτό (ή σπυρωτό ή σπειρωτό -πώς γράφεται ρε παιδιά?-), αρωματικό που μου αρκεί να ξαναπάω μόνο για αυτό! Εντάξει πλάκα κάνω, θα 'θελα και ένα αρνίσιο kebabάκι, χιχι...

Στο μενού το έλεγε "ρύζι με πορτοκάλι και αμύγδαλα". Έκανα πριν κάτι μήνες μια αποτυχημένη απόπειρα να το φτιάξω χωρίς συνταγή αλλά με φαντασία, αλλά απέτυχα παταγωδώς. 

Επειδή δεν το ξεπέρασα ποτέ, αποφάσισα να το ξαναπροσπαθήσω :) Πάλι χωρίς συνταγή αλλά με πολλή έμπνευση! Αυτή τη φορά πλησίασε περισσότερο, αλλά και πάλι εκείνο παραμένει κορυφαίο!

Βήμα 1: Χρειαζόμαστε

• βούτυρο (1 κουταλιά)
• αμύγδαλα ψιλοκομμένα
• χυμό από 1 πορτοκάλι

Σε ένα κατσαρολάκι ή βαθύ τηγάνι ρίχνουμε το βούτυρο και μετά τα αμύγδαλα. Αφού μοιάζουν να καβουρδίζονται λίγο ρίχνουμε τον χυμό πορτοκάλι και χαμηλώνουμε τη φωτιά. Αφήνουμε να σιγοβράζει ώστε να γίνει σαν μια ενιαία σάλτσα.

Βήμα 2: Χρειαζόμαστε

• Ρύζι basmati
• σαφράν
• χυμό από 1 πορτοκάλι

Βάζουμε το σαφράν σε ένα μπολάκι με χλιαρό νερό και το αφήνουμε για αρκετή ώρα (τουλάχιστον 30 λεπτά) ώστε να βγάλει το χρώμα του. Εγώ είχα χαζέψει πολλή ώρα με το σαφράν, μου άρεσε πολύ να βλέπω πώς αφήνει το χρώμα του μέσα στο νερό. Τράβηξα και πολλές ωραίες φωτογραφίες! Με τι κάθομαι και ασχολούμαι θα μου πείτε, αλλά κάτι τέτοιες μαγειρικές λεπτομέρειες με ενθουσιάζουν πολύ!

Λοιπόν στο θέμα μας, βάζουμε σε μια κατσαρόλα νερό για να βράσουμε το ρύζι, αλλά λιγότερο από όσο βάζουμε συνήθως επειδή συμπληρώνουμε και με το χυμό πορτοκάλι και το νερό με το σαφράν. Όταν αρχίσει να βράζει βάζουμε το ρύζι. Προσέχουμε να μην το αφήσουμε πολύ και λαπαδιάσει, είπαμε το θέλουμε σπιρωτό/σπυρωτό/σπειρωτό. Βρήκα κάπου στο ιντερνετ πως αφού το σουρώσουμε το βάζουμε πίσω στην κατσαρόλα και κλείνουμε από πάνω με μια καθαρή πετσέτα κουζίνας. Με αυτόν τον τρόπο λένε πως βγαίνει πιο τραγανό και νόστιμο.

Λίγο πριν το σερβίρουμε ρίχνουμε μέσα στην κατσαρόλα το μείγμα με το πορτοκάλι και τα αμύγδαλα που ετοιμάσαμε πριν. Ανακατεύουμε καλά και...έτοιμο! Ήταν η ιδανική συνοδεία στο κοτόπουλο με κάρυ που έφτιαξα! Νομίζω όμως πως όταν ξαναπάω στο εστιατόριο θα ζητήσω να μου πουν τη συνταγή! Και σίγουρα θα το ξαναπροσπαθήσω!

Γιορς

πσ. Εντάξει θα συμφωνήσω πως το ρύζι δε μοιάζει με basmati αλλά ορκίζομαι πως το σακουλάκι έτσι γράφει απ'έξω. Το σίγουρο είναι πως την επόμενη φορά θα επιλέξω ένα άλλο.

Χρόνια πολλά Νεκτάριε!

 

Ντίαρ Ντάιαρι,

Σήμερα έχει γενέθλια ο φίλος μου ο Νεκτάριος!
Του στέλνω λοιπόν τις καλύτερες ευχές, για μια ζωή με υγεία, επιτυχίες, ευτυχισμένες στιγμές και πολλούς καλούς φίλους!
Να τα εκατοστήσεις Νεκ! Πολύχρονος και ευτυχισμένος!
Σου στέλνω και ένα cupcake/mini-τουρτίτσα επειδή ξέρω ότι σου αρέσουν πολύ τα cupcakes :)

Γιορς

πσ. Η συνταγή και περισσότερες photos θα ακολουθήσουν σύντομα!

 

Κοτόπουλο με κάρυ και γάλα καρύδας / Chicken curry and coconut milk

Τα λαχταριστά τυροπιτάκια της γιαγιάς μου / My grandma's cheesepie bites

Ντίαρ Ντάιαρι,

άλλη μια συνταγή από την περίοδο των διακοπών! Λίγο πριν φτάσω Αθήνα έδωσα τις παραγγελιές μου για μερικά αγαπημένα φαγητά στη μαμά και τη γιαγιά, κι εκείνες μου έκαναν το χατήρι και με το παραπάνω! Ειδικά τα τυροπιτάκια που φτιάχνει η γιαγιά μου τα λιγουρεύτηκα επικίνδυνα κάποια στιγμή κι έτσι μου τα έφτιαξε 2 φορές! Μ'αυτά και μ'αυτά γύρισα 2 κιλά βαρύτερη...

Τη δεύτερη φορά που θα μου τα έφτιαχνε πήγα και παρακολούθησα για να μάθω να τα φτιάχνω και μόνη μου. Βοήθησα και λίγο στο τηγάνισμα και στις φωτογραφίες :)
Ρίχνουμε λοιπόν αλεύρι (για όλες τις χρήσεις) σε μια λεκάνη και στη μέση κάνουμε μια λακουβίτσα στην οποία ρίχνουμε:

  

• μισό φλιτζάνι ξύδι 
• μισό με ένα φλιτζάνι λάδι
•  λίγο αλάτι 
• 1-2 αυγά

Ζυμώνουμε σιγά σιγά και τα υλικά μεταμορφώνονται σε μια μπάλα από ζυμάρι.
Ετοιμάζουμε μετά τη γέμιση βάζοντας:

• τυρί φέτα
• 1-2 αυγά
• πιπέρι

Μπορούμε να κάνουμε και παραλλαγές βάζοντας ψιλοκομμένο ζαμπόν ή πιπεριά ή λουκάνικο ή κασέρι...φαντασία να υπάρχει και όρεξη! Εμένα όμως μου αρέσουν με τη φέτα (όπως και οτιδήποτε έχει φέτα άλλωστε!)
Τρίβουμε με το πηρούνι ή με το χέρι και ανακατεύουμε ώστε η γέμιση να είναι ένα ομοιόμορφο μείγμα.

Στη συνέχεια παίρνουμε τον πλάστη και τη ζύμη και ανοίγουμε φύλλο. Εντάξει, δεν είναι ό,τι πιο εύκολο να ανοίγεις φύλλο, αλλά δε θέλει και σπουδές! Εμένα με έμαθε η γιαγιά από μικρή όταν φτιάχναμε σπανακόπιτα... Θέλει πολύ αλεύρωμα για να μην κολλάει στο τραπέζι και στον πλάστη και να δουλεύεις το φύλλο στις άκρες του πλάστη για να ανοίξει. Ειδικά σε αυτό το τελευταίο η γιαγιά είναι πολύ κολπατζού και το κάνει με πολύ στυλ!
Κόβουμε ένα τμήμα από τη ζύμη, την ανοίγουμε σε λεπτό φύλλο (όχι τόσο λεπτό όσο του μπακλαβά βέβαια), ετοιμάζουμε τα τυροπιτάκια, μετά το επόμενο κομμάτι της ζύμης κοκ. Το λεπτό φύλλο που ανοίγουμε το χαράζουμε με το μαχαίρι σε μικρά τετράγωνα.

Σε κάθε τετράγωνο βάζουμε λίγη από τη γέμιση στο κέντρο και κλείνουμε σε σχήμα φακέλου. Αφού ανοίξουμε όλη τη ζύμη σε φύλλα και ετοιμάσουμε τα τυροπιτάκια βάζουμε στο τηγάνι λάδι για τηγάνισμα. Θέλουν 1 ή 2 το πολύ φορές γύρισμα για να πάρουν ένα ωραίο χρυσαφί χρώμα...
Μιαμ, μόλις μου έλειψαν!
Να'σαι καλά γιαγιά! Τι θα μου μάθεις τα Χριστούγεννα? ;)

Γιορς

Φραουλένιο cheesecake / Strawberry cheesecake

Ντίαρ Ντάιαρι,

όταν ήμουν ακόμη στην Αθήνα φτιάξαμε με τη μαμά ένα γρήγορο cheesecake και το πήγαμε το βράδυ στο τραπέζι που είμασταν καλεσμένοι (στο οποίο φτιάξαμε την καταπληκτική αστακομακαρονάδα - δες προηγούμενο post και φωτογραφίες!). Δεν είναι το κλασικό ΝΥ cheesecake που θέλει ψήσιμο στο φούρνο, αρκούν 1-2 ώρες στο ψυγείο για να σταθεί.
Για τη βάση χρησιμοποιήσαμε:

• μπισκότα digestive (κλασικά για το γλυκό αυτό)
• τριμμένα και "ενωμένα" με βούτυρο

ενώ για την κρέμα:

• δύο πακέτα creme cheese philadelphia
• μια κρέμα γάλακτος
• ζάχαρη τόση ώστε να αρχίζει να γλυκίζει

Αυτό που είναι σημαντικό είναι να βάζουμε τα υλικά εναλλάξ στο μίξερ ώστε αν βγαίνει σφιχτή η κρέμα-γέμιση να ρίχνουμε κρέμα γάλακτος, ενώ αν τη βλέπουμε να αραιώνει επικίνδυνα να προσθέτουμε creme cheese. Εγώ την πάτησα και έβαλα ολόκληρη την κρέμα γάλακτος (τη μεγάλη κιόλας!) και βγήκε με μια μικρή αστάθεια η κρέμα :)
Επειδή είχα όρεξη για δημιουργία, έφτιαξα ένα ατομικό cheesecake σε σχήμα καρδιάς με ένα κουπ πατ (αυτό για τους κουραμπιέδες). Έπεσε από πάνω μια μαρμελάδα με 4 φρούτα (υπερίσχυε όμως η φράουλα), το στόλισα και με ένα κλωναράκι δυόσμο και έτοιμο! Σαν φράουλα δεν είναι? Ήταν πολύ δροσιστικό! Να'χα ένα τώρα...

Γιορς

Αστακομακαρονάδα (τρομερή!) / Awesome lobster pasta

Ντιαρ Ντάιαρι,

Τώρα που είμασταν Ελλάδα, έφτιαξε η μαμά του Βασίλη μια φανταστική αστακομακαρονάδα βασισμένη στη συνταγή της Τασίας (από το Φισκάρδο). Κοπιάσαμε λίγο να βρούμε αστακούς τέλος Αυγούστου, δεν ήταν λέει η εποχή τους, κι έτσι αρκεστήκαμε στους κατεψυγμένους. Πήραμε λοιπόν 2 αστακούς-γαϊδούρια και πού να χωρέσουν για βράσιμο σε κατσαρόλα για φυσιολογικά φαγητά; Και καλά τους βάζεις σε κατσαρόλα αλλά το θέμα είναι πώς τους γυρνάς να βράσουν και από την άλλη; Παλέψαμε λοιπόν 2 άνθρωποι με τσιμπήδες, κουτάλες κλπ και τα καταφέραμε.

Οι αστακοί λοιπόν, για τους άσχετους σαν εμένα, αρχικά δεν είναι πορτοκαλί όπως τους έχουμε συνηθίσει. Έχουν ένα χρώμα διάφανο μαύρο-γκρι, το οποίο γίνεται πορτοκαλί όταν βράζουν. Όπως και οι γαρίδες! Καλά εκεί τρελάθηκα! Όταν μου είπε η φίλη μου η Κατερίνα πώς οι πορτοκαλί γαρίδες είναι οι βρασμένες, δεν το πίστευα. Άσχετη εντελώς :)
Βράσανε λοιπόν οι αστακοί (στο νερό ρίξαμε λίγα φύλλα δάφνης) και πήρανε το χρωματάκι τους οπότε και τους βγάλαμε... Το νερό στο οποίο βράσανε το σουρώσαμε (πάρτε τούλι από μπουμπουνιέρα) για να μη μείνει άμμος ή τίποτα άλλο περίεργο και το κρατήσαμε για τη σάλτσα και τα μακαρόνια (αν δεν κάνω λάθος).

Η σάλτσα έγινε με κόκκινη ντομάτα φυλαγμένη σε βάζο (μια τεχνική που δεν την ξέρω, είναι λίγο δύσκολη αλλά σου δίνει κάτι ανάμεσα σε τοματοπελτέ και σάλτσα που νοστιμίζει πολύ το φαγητό), μπαχαρικά (δάφνη, μπαχάρι), κονιάκ ή κρασί και νομίζω λίγο νερό από τους αστακούς. Όταν ήταν έτοιμη πετάξαμε μέσα τους αστακούς. Το "πετάξαμε" είναι σχήμα λόγου, κανονικά χρειάζεται κολυμπήθρα όχι κατσαρόλα...
Anyways, τα μακαρόνια δεν είδα πώς έβραζαν γιατί χάζευα (ντροπή μου) αλλά χρησιμοποιήσαμε νερό από τον αστακό για να πάρουν γεύση. Και πήραν.

Το σερβίρισμα/άνοιγμα του αστακού θέλει τέχνη και...ψαλίδι! Το φάγωμα θέλει όρεξη, χέρι, καρυοθραύστη και ένα μικρό πηρουνάκι για τα πόδια του αστακού.

Ήταν μια μακαρονάδα υπερπαραγωγή! Congrats στην κυρία Ιωάννα!

Γιορς

Σουβλάκια με χαλούμι και λαχανικά και η νόστιμη ομελέτα του Βαγγέλη / Scrambed eggs with vegetables

Ντίαρ Ντάιρι,

οι φετινές διακοπές ήταν οι καλύτερες διακοπές με φίλους που έχουμε κάνει ποτέ! 8-ωρo λιώσιμο στην παραλία, cocktails δίπλα στο κύμα, πρωινό στο ποτάμι, καλοκαιρινές νυχτερινές βόλτες, ξενύχτια στη βεράντα... Δεν μας έλειψε και το πολύ καλό φαγητό όμως :)
Μια μέρα την αφιερώσαμε -παραδοσιακά όπως κάθε φορά- σε BBQ. Πήραμε μπριζόλες, σουβλάκια, πανσέτες κλπ κλπ... Για συνοδευτικό στα ατελείωτα ψητά ετοίμασα στα γρήγορα σουβλάκια με χαλούμι και λαχανικά.

Η παρασκευή ήταν πανεύκολη: περνάμε σε ένα σουβλάκι ντομάτα, πιπεριά και κρεμμύδι εναλλάξ με κομμάτια χαλούμι. Ψήνουμε στα κάρβουνα (ή και στο φούρνο γιατί όχι? - απλά δεν το έχω δοκιμάσει ακόμα) και γίνονται ένα λουκούμι ορεκτικό!

Όταν τελείωσε σχεδόν όλο το χαλούμι είδαμε πως μας περίσσεψαν λαχανικά. Οπότε ο φίλος μου ο Βαγγέλης που περνούσε από την κουζίνα και είδε τα απομεινάρια έφτιαξε μια γρήγορη και πεντανόστιμη ομελέτα που μας έκανε όλους να φύγουμε πάνω από την ψησταριά -και δε μιλάμε για λίγους, αλλά 8 άτομα!- και να ακολουθούμε τη μυρωδιά με ένα πηρούνι στο χέρι!
Πρώτα σωτάρισε ελαφριά τα λαχανικά, και όσο χαλούμι απέμεινε, στο τηγάνι με λίγο λάδι και ύστερα έριξε χτυπημένα τα αυγά. Ανακάτευε συνέχεια με ένα πηρούνι κι έτσι το τελικό αποτέλεσμα για να λέμε την αλήθεια έμοιαζε περισσότερο με τα αγγλικά scrambled eggs, παρότι δε βάλαμε γάλα, παρά με την παραδοσιακή ομελέτα (είμαστε κοσμογυρισμένη και ταξιδιάρικη παρέα!). Ούτε καν θυμάμαι εάν βάλαμε αλάτι και πιπέρι με τόση τρέλα που επικρατούσε! Το θέμα είναι πως η ομελέτα όχι μόνο εξαφανίστηκε αλλά μας άνοιξε απίστευτα την όρεξη για όσα ψήνονταν εκείνη τη στιγμή (credits για τα ψητά στον Θοδωρή και τον Βασίλη!). Πολύ καλή η ιδέα να αξιοποιούμε ό,τι λαχανικό, τυρί, ή αλλαντικό περισσεύει από το φαγητό που ετοιμάζουμε, φτιάχνοντας μια γρήγορη ομελέτα, right?

Και του χρόνου guys στη βίλα "του Κώστα και της Ρίκας"!

Γιορς