Summer in Seattle, part 1

Ντίαρ Ντάιαρι,

πώς λέμε Sleepless in Seattle, την ταινία με τον Tom Hanks?
Summer in Seattle από μένα...!

Nιώθω πολύ τυχερή που πέρασα το φετινό καλοκαίρι στο πανέμορφο Seattle! Βρίσκεται στη δυτική ακτή των ΗΠΑ, περίπου 6 ώρες πτήση από τη Νέα Υόρκη.

Από όλους άκουγα πως ο καιρός θα είναι χάλια, βροχερός και ομιχλώδης σαν τον καιρό του Λονδίνου. Κι όμως! Είχε ηλιοφάνεια, και πολλές μέρες τόση ζέστη που με "έσπρωχνε" (γιατί σπρώξιμο ήθελα εγώ...) στην πισίνα. Μέχρι που μαύρισα καλέ!

Λοιπόν, το Seattle είναι από τις ωραιότερες πόλεις που έχω επισκεφθεί στην Αμερική. Και η πολιτεία της Washington που ονομάζεται "evergreen", είναι πραγματικά καταπράσινη!

Δεν έχω τίποτα άσχημο να πω, ο κόσμος εξαιρετικός και διαφορετικός από τη Νέα Υόρκη, η φύση υπέροχη, τα τοπία διαφορετικά και χορταστικά, η πόλη γεμάτη από γωνιές και εμπειρίες!

Ενθουσιάστηκα τόσο, που αν το Seattle βρισκόταν στην ανατολική ακτή, η Νέα Υόρκη μου θα είχε μεγάλο ανταγωνισμό.

Ας σας δείξω μερικά "σπιτάκια" που αγάπησα, αν και στα επόμενα ποστ θα σας δείξω κι άλλα...

Στο δρόμο για το δυτικό Seattle, βρήκα στο χάρτη την Alki beach, και είπαμε να κάνουμε μια εξόρμηση να τη δούμε...

Η Alki beach είναι μια μεγάλη παραλία με τέλεια θέα προς την πόλη του Seattle. Τα σαββατοκύριακα είναι πηγμένη στον κόσμο και στη φασαρία, τα εστιατόρια γεμάτα, οι δρόμοι γεμάτοι κίνηση... Μου θύμισε σαν κάποιο δικό μας, ελληνικό, παραθαλάσσιο και τουριστικό μέρος. Μόνο που στην Alki beach σίγουρα θα δείς και μερικά vintage αμάξια...

Πέρυσι μετά το ταξίδι στη Napa Valley, ερωτεύτηκα τα λευκά κρασιά και εγκατέλειψα την αγάπη που είχα για τα κόκκινα.
Φέτος με το Seattle, εντελώς απροσδόκητα αγάπησα τα ψάρια και τα θαλασσινά.

Κάθε ταξίδι κι ένα "κουσούρι".

Σε μια από τις βόλτες μας στο Alki beach (πήγαμε και ξαναπήγαμε...) σταματήσαμε στου Duke's, ένα εστιατόριο διάσημο για τη βραβευμένη του σούπα clam chowder. Έπρεπε οπωσδηποτε να τη δοκιμάσω, γιατί η New England's clam chowder είναι η πιο αγαπημένη μου σούπα. Μόλις ήρθα εδώ την ανακάλυψα, και τη λάτρεψα. Δεν είναι παντού επιτυχημένη και νόστιμη. Αν τη βρεις όμως φτιαγμένη σωστά, με ισορροπία στην κρέμα, τα λαχανικά και το ζωμό από τα clams, τη λατρεύεις.

Τι κι αν ο ήλιος έκαιγε και ο καιρός ζητούσε παγωτό...? Εγώ θα έτρωγα την clam chowder σούπα μου πρώτα! Μα είναι και βραβευμένο το Duke ρε παιδιά, να μη δοκίμαζα?

Πρώτα γευτήκαμε ένα dip καβουριού, με τυριά, σκόρδο και σπανάκι, και ξεροψημένες φέτες ψωμάκι. Μαγεία!

Επίσης καβούρια από Northwest? Σαν να λέμε πεπόνι από το Άργος! Τα καλύτερα σας λέω!

Και μετά ήρθε η Chowda που λένε κι εδώ πέρα! New England style. Ζεστή, με τα μυρωδικά της, κρεμώδης. Σερβιρισμένη μέσα σε ένα ψωμάκι με προζύμι. Ναι μέσα. Σαν μπωλάκι το ψωμί. Παπαριάζει και από τη σούπα και μετά το κάνεις να και το ψωμάκι...

Αααααχ...

Ε μετά τι να μας πούνε τα άλλα. Εντάξει, χτένια και γαρίδες σουβλάκι, με σκορδο-πατατούλες και σπαράγγια. Νόστιμα. Τα χτένια επίσης τα λατρεύω.
Κι ένα crab cake που το συνόδευε μια καυτερή ροζ σαλτσούλα.
Και τα crab cakes τα λατρεύω. Καρδιά αγγινάρα απέκτησα σας λέω με τα θαλασσινά.

Στο τραπέζι προσγειώθηκε και ένα πιάτο με ζυμαρικά, "άγριο" σολωμό, καραμελωμένες πιπεριές και κρεμμύδια. Τεράστιο και νόστιμο!

Τώρα που μας άνοιξα την όρεξη για τα καλά, υπομονή για το υπόλοιπο του Seattle. Μαγευτικό σας λέω!

Γιορς,

Τζενούλα